รูมเมทแชร์รัก.. By.. นุชิโกะ

/>

“เอาไงดีว่ะตู” หญิงสาวดวงตากลมโต   จมูกเชิดบงบอกถึงนิสัยดื้อรั้น  ตอบรับกับใบหน้ารูปไข่ที่ตอนนี้คิ้วเริ่มขมวดเข้าหากันอยู่หน้าจอคอม  พร้อมทั้งมือก็ทำหน้าที่เลื่อนเม้าท์ไปยังหน้าเว็บจัดหาห้องเช่า ต่างๆ  “ทำไมมันมีแต่ที่แพงๆทั้งนั้นเลย” หญิงสาวทำเสียงสูง หน้าตาซีเรียส

 “ตืดดด.. ตืดดด.. รับโทรศัพท์หน่อยโว๊ย  ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย ตืดดด..”สาวน้อยหน้ามนยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างโต๊ะ  พร้อมทั้งจ้องมองเบอร์ที่โชว์  แล้วกดรับ

“ฮัลโหล .... ว่าไงออม” หญิงตอบเสียงเหนื่อยๆ

“ไงคุณเพื่อน สบายดีไหมแก” เสียงเพื่อนรักของหญิงสาวตอบกลับ

“เรื่อยๆว่ะแก  ตอนนี้ฉันปวดหัวสุดๆเลยเพื่อน”

“เป็นไรเหรอมล ...  หรือว่าแกกำลังเครียดเรื่องหาห้องใหม่อยู่ว่ะ”

“อื่อ....... นิดหน่อยน่ะ”

“ถ้าฉันมีข้อเสนอแกจะรับไหม”เสียงเพื่อนรักของเธอถาม

“จริงเหรอ” รติมล หญิงสาวเจ้าของชื่อมีสีหน้าดีใจ

“อืมจริง  แต่....” ออม หรือ อรวรรณ  เพื่อนรักซี้ปึดของ รติมล ทำเสียงแผ่วๆ“แต่แกไม่ได้อยู่คนเดียวนะ” เพื่อนสาวของเธอบอก  ในขณะที่รติมลมีสีหน้าสงสัย  เป็นเชิดอยากถาม แต่ก็ร้องขึ้นมาเสียก่อนว่า“อ้อ .. แกกำลังจะบอกว่าฉันจะมีเพื่อนร่วมห้องด้วยใช่ไหม”

“อือ .. ใช่แล้ว  แต่แกไม่ต้องห่วงนะมล  พี่ฟ้าเขาเป็นคนดี  พอดีเพื่อนร่วมห้องคนเก่าของพี่ฟ้าเขาย้ายไปอยู่เมืองนอก  แล้วที่นี้พี่แกก็เลยเดือดร้อนเรื่องเข้าเช่านิดหน่อยอ่ะ  เลยอยากได้รูมเมทคนใหม่มาช่วยแชร์ค่าห้อง  แกสนใจไหม” ออมเพื่อนสาวของเธอถามเสียงอ่อยๆ

“อืม .. แล้วแพงมากไหมออม  ไอ้ค่าห้องเนี่ย” รติมล ถามราคาค่าห้อง แน่ล่ะถ้าแพงใครเขาจะเช่าด้วยล่ะ  ยิ่งตอนนี้เศรษฐกิจไม่ค่อยดีอยู่ด้วย  บ้านฉันก็ไม่ได้ร่ำรวยมากมายซะหน่อย  หญิงสาวบ่นงึมงำอยู่ในใจ  อันที่จริงที่บ้านของรติมลก็ไม่ได้ยากจน หรือร่ำรวยมากเท่าไร ออกจะเป็นครอบครัวของคนชั้นกลางๆ  ที่ไม่ได้เดือดร้อนขัดสนเรื่องเงินทองมาก  แต่ก็ไม่ได้ร่ำรวยมากเช่นกัน  ที่บ้านของรติมล ทำธุรกิจร้านอาหารเล็กๆ ที่มีทั้งร้านอินเตอร์เน็ต และ ร้านเช่าและขายหนังสือ ทุกชนิดมีตั้งแต่  การ์ตูนขายหัวเราะ  การ์ตูนญี่ปุ่น  นิยาย  นิตยาสารต่างๆ ไปยัน หนังสือเรียน และหนังสือธรรมมะ  เรียกได้ว่าห้องสมุดแห่งชาติดีๆนี่เอง  “ร้านตามสบาย”  เป็นชื่อร้านของครอบครัวรติมลที่ร้าน หรือบ้านของรติมลเป็นบ้านตึก 3 ชั้น ชั้นแรกเป็นร้านอาหารไทย 4 ภาค ที่ตกแต่งด้วยกล้วยไม้นานาพันธุ์ ห้อยเรียงระดับต่ำสูงคล้ายคลื่นได้อย่างสวยงาม  ในชั้นนี้แบ่งเป็น 3 ส่วนคือส่วนครัวอยู่ด้านหลังเค้าเตอร์ ถัดมาด้านขวามือติดบันไดเป็นส่วนบริการเครื่องดื่มชนิดต่างๆ และพวกขนมขบเคี้ยว  เบเกอรี่   และส่วนสุดท้ายคือตรงกลางห้องเป็นที่นั่งของลูกค้า     ชั้นสองนั้นเปิดเป็นร้านหนังสือและร้านอินเตอร์  โดยแบ่งเป็น 3 ส่วนเช่นกัน  ส่วนแรกที่ติดกับบันไดเป็นมุมนั่งเล่น   ถัดมาด้านซ้ายมือเป็นส่วนของร้านหนังสือ   และด้านขวามือเป็นส่วยของร้านอินเตอร์เน็ต  ชั้นสามนั้นครอบครัวของรติมลใช้เป็นที่พักพิงของพวกเขาเอง 

“แหม..แกถามราคาก่อนเลยนะ”  เพื่อนรักของหล่อน  แซวอย่างหมั่นไส้สุดขีด “ไม่แพงหรอกมล ราคาเป็นกันเอง มลสามารถจ่ายได้สบายๆ ...เชื่อฉัน”
ต่อวันหลัง